#6
Een beetje sterven om te leven
๐๐๐๐ซ ๐๐จ๐๐๐ก ๐๐๐ซ๐ฅ๐ข๐๐ฌ ๐๐จ๐จ๐ซ๐ ๐ณ๐ข๐ฃ๐ง ๐จ๐จ๐ซ๐ฌ๐ฉ๐ซ๐จ๐ง๐ ๐ฏ๐จ๐ง๐
๐ ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒ ฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒ ฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒ, ฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒ ฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒ ฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒ ฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒฬฒ๐ฬฒ, ฬฒ๐ธฬฒ๐ถฬฒฬฒ๐ทฬฒฬฒ๐พ
‘Vandaag werd ik wakker met een zin die als vanzelf kraakhelder uitgesproken werd in mijn gedachten.’
‘๐๐ฆ ๐ฎ๐ข๐จ ๐ด๐ฐ๐ฎ๐ด ๐ฆ๐ฆ๐ฏ ๐ฃ๐ฆ๐ฆ๐ต๐ซ๐ฆ ๐ด๐ต๐ฆ๐ณ๐ท๐ฆ๐ฏ ๐ฐ๐ฎ ๐ต๐ฆ ๐ญ๐ฆ๐ท๐ฆ๐ฏ.’
‘Dat is het, zo voelt het! De afgelopen maanden zit ik in een fase waarin ik opnieuw een beetje mag sterven om te leven zonder verwachting van mezelf of de ander. Ik ben alleen gaan wonen om te voelen. Zonder paniek, vanuit vertraging zodat ik de vrijheid van het leven opnieuw kan binnenlaten vanuit het vertrouwen dat je soms een beetje mag rouwen om vrijuit te kunnen leven. Niets verwachten, alleen maar zijn in het moment. Alles wat zich aandient omarmen. Ik ben eraan toe.’
‘Bij mezelf blijven en vanuit mijn eigen behoefte leven is op dit moment de grote uitdaging die ik ben aangegaan. Het betekent het loslaten van een vast en schijnbaar ‘veilig’ patroon. Het laten gaan van de valse veiligheid zodat ik zelfreflectie kan gebruiken om mezelf te helen, daar waar de pijn van het verlies zit.’
‘Ik durf het opnieuw aan om de momenten van verdrietige gedachten en nare gevoelens er te laten zijn zodat ze kunnen wegvloeien in het leven zoals de blauwe inkt op het zuiver witte papier. Het is tijd om mijn leven te doorlopen en belangrijker nog, ik heb ruimte gemaakt voor mijn verwerking. Dit is voor mij kwetsbaar en breekbaar durven zijn en daar tijd en ruimte voor nemen. Ik spring in het gat van angst, voordat ik me bedenk.’
‘Het is als staren naar een wit vel papier. Ik voel de kwetsbaarheid in mijn buik wanneer ik dit schrijf en deze woorden zie verschijnen. Ik voel mijn diepste angst. Vanuit de leegte voel ik verdriet en ik huil. Ik voel de eenzaamheid als meisje, het niet getroost worden, de eenzaamheid als weduwe en de eenzaamheid als moeder. Alleen, zonder jou kwam ons meisje op de wereld.’
‘๐๐ง๐ ๐ฌ๐ญ ๐ฏ๐จ๐จ๐ซ ๐ฏ๐๐ซ๐ฅ๐ข๐๐ฌ ๐๐ง ๐๐๐ง๐ณ๐๐๐ฆ๐ก๐๐ข๐.’
‘Het is mijn missie, mijn diepe verlangen om te delen. De drang om te schrijven. Het vastleggen van situaties die me diep raken. Delen, want verbinding maken is de voeding, de basis van het schrijven.’
‘Verbinding maken met mijn ziel en dit proces vertalen met inkt, in vormen die een taal vertegenwoordigen. Verbinding maken met lezers die zich eenzaam voelen of hebben gevoeld, tijdens een periode van rouw, verdriet en acceptatie. Mensen die vastzitten in een harnas van verdriet en niet verder komen dan leven zonder het geluk te kunnen voelen. Ik wil jullie aanraken en zeggen dat je niet alleen bent.’
๐๐ง๐ ๐ซ๐ข๐ ๐๐๐๐ข๐ฅ๐ข๐,โฃ
โฃ๐๐จ๐๐๐ก ๐๐๐ซ๐ฅ๐ข๐๐ฌ ๐๐จ๐จ๐ซ๐